Κατόπιν της υπ’ αρ. 9/16-11-2018 απόφασης του ΔΣ της ΕΑΝΔιΘ, πρωτοκολλήθηκε εκ νέου στον ΔΣΘ το πάγιο αίτημα της ΕΑΝΔιΘ για πλήρη και οριστική κατάργηση των παραστάσεων, ως εξής:
“ΑΙΤΗΜΑ ΓΙΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΩΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ ΤΩΝ ΑΣΚΟΥΜΕΝΩΝ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ
Της Ένωσης Ασκουμένων & Νέων Δικηγόρων Θεσσαλονίκης
Προς το Διοικητικό Συμβούλιο του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης
Θεσσαλονίκη 19-11-2018
Όπως είναι γνωστό, η έκδοση του πιστοποιητικού παραστάσεων αποτελεί πρόσθετη υποχρεωτική προϋπόθεση για την συμμετοχή των υποψηφίων δικηγόρων στις εξετάσεις του Δικηγορικού Συλλόγου, ενώ συνεπεία συνεχών αντίστοιχων αιτημάτων της Επιτροπής στο παρελθόν, ο αριθμός των απαιτούμενων παραστάσεων έχει μειωθεί ήδη στις 6 (έξι).
Διαπιστώνουμε, όμως, πως ο θεσμός αυτός, όπως ισχύει και εφαρμόζεται σήμερα δεν αποτελεί αναγκαίο μέσο για τη θεμελίωση ουσιαστικής άσκησης. Προς την κατεύθυνση αυτή συγκλίνουν και τα πολυάριθμα ερωτήματα και οι σχετικές οχλήσεις, των οποίων έχουμε γίνει αποδέκτες το τελευταίο διάστημα εκ μέρους συναδέλφων ασκουμένων, ενδεικτικές του κλίματος αβεβαιότητας και ανησυχίας που επικρατεί στις τάξεις των ασκουμένων δικηγόρων με αφορμή το εν λόγω ζήτημα.
Συγκεκριμένα, όπως εύκολα γίνεται αντιληπτό, δεν τεκμαίρεται ότι ο ασκούμενος δικηγόρος έχει λάβει τα απαραίτητα γνωστικά εφόδια και την απαιτούμενη επί της πράξης δικαστηριακή εμπειρία, μόνο και μόνο έχοντας συμπληρώσει τον προβλεπόμενο αριθμό παραστάσεων στα δικαστήρια. Ο σκοπός της απόκτησης μιας ελάχιστης νομικής και δικηγορικής κατάρτισης κατά τη διάρκεια της άσκησης, σαν ένα εισαγωγικό κεφάλαιο στο βιβλίο του δικηγορικού λειτουργήματος, επιτελείται με την καθημερινή τριβή του ασκουμένου και την ενασχόλησή του με τις υποθέσεις του γραφείου στο οποίο ασκείται. Η προσπάθεια αυτή μάθησης είναι διαρκής και προφανώς δεν εξαντλείται σε μία απλή και στείρα συλλογή παραστάσεων, με μία διαδικασία η οποία ούτως ή άλλως δεν εξασφαλίζει στον ασκούμενο ένα γνωστικό υπόβαθρο.
Εξάλλου, η υποχρέωση αυτή του ασκουμένου Δικηγόρου για τη συλλογή παραστάσεων, πολλές φορές πραγματώνεται και με μία απλή υπογραφή στο σώμα των προτάσεων, ενώ όπως συνηθίζεται στην καθημερινή πρακτική, μπορεί να γίνει απλή αναφορά του ονόματος του ασκούμενου από τον ασκούντα Δικηγόρο επί της έδρας πριν τη συζήτηση της υποθέσεως και να θεωρηθεί ότι αυτός συμπαρίσταται ακόμα και χωρίς να είναι παρών, αλλά και χωρίς καν να αναφερθεί εφόσον συνυπογράφει τις προτάσεις, αφού πλέον είναι αρκετό αυτό όπως γίνεται δεκτό, καθιστώντας τον θεσμό αυτό τελικά αλυσιτελή.
Εκτός των άλλων, συναντάται πολύ συχνά το φαινόμενο μεγάλος αριθμός των αποφοίτων της Νομικής Σχολής να αδυνατούν να βρουν δικηγορικό γραφείο για να απασχοληθούν σαν ασκούμενοι, με αποτέλεσμα ο πραγματικός χρόνος άσκησης πολλών εξ αυτών να είναι τελικά ελάχιστος, ακόμα και μηδαμινός, στερώντας, κατ’ αποτέλεσμα, στους ασκούμενους τη δυνατότητα για τη συλλογή των παραστάσεων και για πρακτικούς λόγους.
Δεν θα πρέπει να λησμονηθεί άλλωστε το γεγονός ότι κατά το προηγούμενο δικαστικό έτος 2015-2016, οι Δικηγόροι πραγματοποίησαν πολύμηνες αποχές, με αποτέλεσμα να μην πραγματοποιούνται δικαστήρια και να μην είναι σε θέση οι ασκούμενοι Δικηγόροι να συγκεντρώσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα έστω και ελάχιστες παραστάσεις. Όμως, το μεγάλο πρόβλημα δεν ήταν τούτο, αλλά το γεγονός ότι πλείονες δικηγόροι αποφάσισαν να μην απασχολήσουν κάποιον ασκούμενο ή σταματούσαν την συνεργασία τους με τους ήδη απασχολούμενους σε αυτούς ασκούμενους, εξαιτίας του μικρού όγκου υποθέσεων ή και της αδυναμίας να τους καταβάλουν έστω κάποιου μικρού ύψους αμοιβή. Αυτά σαφέστατα δυσχεραίνουν ακόμα περισσότερο τη θέση των ασκουμένων Δικηγόρων και είναι αδιανόητο να επιβαρύνονται πέραν των άλλων προβλημάτων κατά την άσκησή τους και με το άγχος της συλλογής παραστάσεων από την στιγμή που υφίσταντο και είναι πιθανό και στο μέλλον να υφίστανται αυτά τα προβλήματα.
Αξιοσημείωτο είναι, επίσης, το γεγονός, πως με την υποχρέωση συλλογής συγκεκριμένου αριθμού παραστάσεων και έκδοσης του αντίστοιχου πιστοποιητικού παραστάσεων, εισάγεται ένα επιπλέον κριτήριο συμμετοχής στις εξετάσεις του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, το οποίο οδηγεί σε άνιση και αδικαιολόγητη μεταχείριση των ασκούμενων του Συλλόγου της Θεσσαλονίκης και συνιστά ξεκάθαρη διάκριση. Κι αυτό, διότι, μόνο οι τελευταίοι επιβαρύνονται με την εν λόγω υποχρέωση συλλογής παραστάσεων αποκλειστικά, σε αντίθεση με τους ασκούμενους – υποψήφιους Δικηγόρους των Συλλόγων της υπόλοιπης επικράτειας, στους οποίους Δικηγορικούς Συλλόγους δεν υφίσταται πια αντίστοιχη υποχρέωση ως προαπαιτούμενο για να συμμετάσχει κανείς στις εξετάσεις για την απόκτηση άδειας άσκησης του δικηγορικού επαγγέλματος και εν αντιθέσει με τη στόχευση του ενιαίου συστήματος εξετάσεων, όπως αυτό ισχύει από το 2013.
Τέλος, δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο, το γεγονός της επιπλέον οικονομικής επιβάρυνσης των ασκούμενων Δικηγόρων, από τους οποίους απαιτείται η καταβολή ειδικού παραβόλου για την έκδοση του πιστοποιητικού άσκησης, και πολλές φορές αν έχουν παραστάσεις από το Ειρηνοδικείο, το Πρωτοδικείου και το Εφετείο χρειάζεται να πάρουν ξεχωριστά πιστοποιητικά παραστάσεων άρα επιπλέον χρήματα για κάθε πιστοποιητικό, σε συνδυασμό με τον επιπλέον φόρτο εργασίας που επωμίζονται οι αρμόδιες γραμματείες των Δικαστηρίων και τις εργατοώρες που απαιτούνται για την υλοποίηση του θεσμού αυτού.
Επομένως, για τους παραπάνω λόγους και στο πλαίσιο του διαλόγου για την συνολική αναθεώρηση του θεσμού της Δικηγορικής Άσκησης και με σκοπό τον εξορθολογισμό και τη βελτίωση της θέσης του Ασκουμένου Δικηγόρου:
Αιτούμαστε την έγκριση του σχετικού αιτήματος για πλήρη και οριστική κατάργηση της υποχρέωσης συλλογής παραστάσεων από το Ειρηνοδικείο, Πρωτοδικείο και Εφετείο των Δικαστηρίων, και κατά συνέπεια της υποχρέωσης έκδοσης πιστοποιητικού παραστάσεων, ως προαπαιτούμενων για τη συμμετοχής στο Διαγωνισμό των υποψηφίων Δικηγόρων του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, με άμεση ισχύ από την επόμενη Β’ εξεταστική περίοδο του έτους 2018.
Αιτούμαστε να τεθεί το εν λόγω μείζον ζήτημα, που αφορά εκατοντάδες συναδέλφους μας, προςάμεση διαβούλευση και ψήφιση στο Διοικητικό Συμβούλιο του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, δεδομένου του γεγονότος πως αντίστοιχα αιτήματα στο παρελθόν αγνοήθηκαν και δεν λήφθηκαν οι αντίστοιχες αποφάσεις.
Αιτούμαστε να μας κοινοποιηθούν τα πρακτικά της συζήτησης και τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας του ΔΣ του ΔΣΘ σχετικά με το παρόν μας αίτημα.
Με εκτίμηση,
Για το ΔΣ της ΕΑΝΔιΘ
Ο Πρόεδρος……………………………………………Ο Γραμματέας
Κατερίνα Τσιαμπέρα………………………………….Ελένη Χατζηγιάννη“
